Тој виде непознат народ поседнат на брегот
И јадри ѕвезди на небото.
Што носи кога го прашаа
тој покажа врзана шамија со земја,
а кога му ја истурија заплака.
Татковината е тоа рече тој и саноќ
грутка по грутка, прашинка по прашинка
ја собираше.
Анте Поповски
No comments:
Post a Comment