Следствено, спасот не е во една војна, туку во реформи на областите. Штом овие реформи ќе се воведат, Кнезот, којшто денес трепери од Македонците и неговата влада, ќе ги зауздат комитетите, бидејќи со себе ќе го имаат целото општествено мнение во Бугарија. Сега тоа мнение е во корист на Македонците и динамитаџиите, зашто животот во Македонија е невозможен; но по реформите тоа ќе се сврте против Македонците, зашто тие веќе не ќе имаат причина да се бунтуват, бидејќи животот, имотот и честа во Турција ќе бидат безбедни.
Реформите, бидејќи воведуват ред, сигурност и правосудство во вилаетите ќе го подигнат нивното производство, бидејќи трудот и имотот ќе бидат безбедни. Под турска власт, Бугарија не извезуваше стоки ниту за дваесет милони, сега извезува за близу сто милони, нејзиниот буџег е тежок сто милиони, а населението е задоволно. Таа има банки, каси, осигурителни друштва, државни железници, пристаништа, војски, параходи, а сето тоа е постигнато за 25 години, благодарени на редот во земјата, на сигурноста, правосудството и на чесноста. Колку повеќе од овие нешта ќе се добијаг во Tyрција, ако и таму се воведе преобразувањето?
Вашите пријатели сметаат, дека Бугарите не биле искрени и се приметале ту кон Русија, ту кон Турција. Тоа е мачно, но причината за тоа е само македонското прашање. Бугарите мечтааг по својата независност, но мадонското прашање ги става во голема опасност. На нашата граница сега им 200 000 турска војска и тоа не тера да бараме покровители. Кога ќе се премавне ова прашање, Бугарите ќе имаат само една мисла: да ја бранат својата независност. Ова независност е загрозена само од Русија и поради тоа, Бугарите ќе се прилепат само за Високата Порта.
Вашите пријатели говорат за покровителство на Англија или Германија. Дали не е подобро да ја подобрат својата упрва, да напреднат и да се засилат, наместо да паднат под ропетво? Дали не е подобро да ги задоволат Македонците наместо да ги стаса судбината на Египет, на Тунис, на Алжир, на Крит? Ние сме мал народ и не сакаме никој да не покровителствува, не ги сакамe ниту Русите, ниту Австријците, ниту Французите. Зашто вашите пријатели не го следат нашиот пример? Дали тој не е повеќе доблесен и поусогласен со државните интереси?
Bo Јилдиз сакаaт да ја видат нашата искреност. Ние ја имаме, а ако не ја покажавме, причина се Македонците кои нè завладеале и кои, благодарение на австриските интриги, станаа наши господари. Направете реформи, дајте им една татковина, а тие тогаш ќе се одделат од Австрија и ќе станаат ваши и наши пријатели, добри патриоти, готови да ја пролеат својата крв против Австрија, дури и против Бугарија.
Овој Мемоар го испратив на Д. Маринов во Цариград во 1903 година, кога тој уште беше при Егзархијата за да го покаже на некои свои пријатели младотурци од бугарско потекло, а сега високостоечки влијателни лица и по прочитувањето да ми го врати.
Реформите, бидејќи воведуват ред, сигурност и правосудство во вилаетите ќе го подигнат нивното производство, бидејќи трудот и имотот ќе бидат безбедни. Под турска власт, Бугарија не извезуваше стоки ниту за дваесет милони, сега извезува за близу сто милони, нејзиниот буџег е тежок сто милиони, а населението е задоволно. Таа има банки, каси, осигурителни друштва, државни железници, пристаништа, војски, параходи, а сето тоа е постигнато за 25 години, благодарени на редот во земјата, на сигурноста, правосудството и на чесноста. Колку повеќе од овие нешта ќе се добијаг во Tyрција, ако и таму се воведе преобразувањето?
Вашите пријатели сметаат, дека Бугарите не биле искрени и се приметале ту кон Русија, ту кон Турција. Тоа е мачно, но причината за тоа е само македонското прашање. Бугарите мечтааг по својата независност, но мадонското прашање ги става во голема опасност. На нашата граница сега им 200 000 турска војска и тоа не тера да бараме покровители. Кога ќе се премавне ова прашање, Бугарите ќе имаат само една мисла: да ја бранат својата независност. Ова независност е загрозена само од Русија и поради тоа, Бугарите ќе се прилепат само за Високата Порта.
Вашите пријатели говорат за покровителство на Англија или Германија. Дали не е подобро да ја подобрат својата упрва, да напреднат и да се засилат, наместо да паднат под ропетво? Дали не е подобро да ги задоволат Македонците наместо да ги стаса судбината на Египет, на Тунис, на Алжир, на Крит? Ние сме мал народ и не сакаме никој да не покровителствува, не ги сакамe ниту Русите, ниту Австријците, ниту Французите. Зашто вашите пријатели не го следат нашиот пример? Дали тој не е повеќе доблесен и поусогласен со државните интереси?
Bo Јилдиз сакаaт да ја видат нашата искреност. Ние ја имаме, а ако не ја покажавме, причина се Македонците кои нè завладеале и кои, благодарение на австриските интриги, станаа наши господари. Направете реформи, дајте им една татковина, а тие тогаш ќе се одделат од Австрија и ќе станаат ваши и наши пријатели, добри патриоти, готови да ја пролеат својата крв против Австрија, дури и против Бугарија.
***
Овој Мемоар го испратив на Д. Маринов во Цариград во 1903 година, кога тој уште беше при Егзархијата за да го покаже на некои свои пријатели младотурци од бугарско потекло, а сега високостоечки влијателни лица и по прочитувањето да ми го врати.
Крај
No comments:
Post a Comment