Официјалната бугарска историографија сè уште служејќи се со секакви средства и методи од петни жили се труди да ги прикаже сите македонски револуционери кои се бореле за ослободување на Македонија од Османлиската Империја не како Македонци туку како етнички Бугари.
Во август 2010 година, сега веќе бившиот бугарскиот министер без ресор, познатиот македонофоб - Божидар Димитров, иронично го поздрави поставувањето на споменици на плоштадот во Скопје (дел од проектот Скопје 2014) на според него "бугарски херои", меѓу другите мислејќи и на споменикот на Гоце Делчев (Kirilica):
Имено во оваа статија за разобличување на таквата бугарска лажлива пропаганда ќе се послужиме со два примери за најголемиот македонски идеолог од тоа време - Гоце Делчев, за кого денешната официјална бугарска историја и бившиот министер Б. Димитров тврдат оти бил Бугарин.
Во белешките на Ванчо Михајлов (Сто години сегашност - В. Андоновски) може да се прочита една порака која што Михајлов им ја упатува на младите според него "македонски Бугари" од Скопје:
„...Ако младите се подготвени за акција, треба најнапред да го оштетат или целосно да го урнат споменикот на Гоце Делчев во скопскиот парк...“
(Потомците на Гоце Делчев пред неговиот споменик во Градскиот парк во Скопје
До споменикот на Гоце , неговите сестри Тина и Велика 4та и 5та од лево надесно и внуката Лика Чопова последна десно - 1946)
Но зошто одродениот крвник на Македонците - Ванчо Михајлов, кој што до крајот на својот живот не ја призна македонската нација порачал да се оштети или урне споменикот на Гоце Делчев? Затоа што знаел дека Гоце Делчев кој што се борел за Македонија на Македонците не се сметал себеси за Бугарин, туку за етнички Македонец, со јасна македонска национална свест.
До истиот овој заклучок доаѓа и внукот на Гоце Делчев. Во неговите необјавените спомени (откриено од Благојче Андонов) пишувани во седумдесетите години на минатиот век јасно и недвосмислено е напишано за што точно Гоце Делчев се борел и дали имал бугарска или пак македонска национална свест:
Од прочитаното погоре разбираме дека Гоце се борел не за Бугари туку за Македонци, а следователно логично заклучуваме дека така и се чувствувал - како Македонец.
Што има на ова да каже бугарската историографија? Што има на ова да каже македонофобот Божидар Димитров? Времето ќе покаже, но повеќе од сигурно е дека оваа вистина нема да ги спречи во нивните обиди за побугарчување на македонските херои, затоа што тие нивни обиди и не се засноваат на вистината, туку на сто пати повторената лага.
Александар Стеванов, објавено и на Македонска Нација
Во август 2010 година, сега веќе бившиот бугарскиот министер без ресор, познатиот македонофоб - Божидар Димитров, иронично го поздрави поставувањето на споменици на плоштадот во Скопје (дел од проектот Скопје 2014) на според него "бугарски херои", меѓу другите мислејќи и на споменикот на Гоце Делчев (Kirilica):
„Јас се радувам, четири лавови, споменици на Гоце Делчев и Даме Груев сите дел од бугарското востание. Тоа е јавна тајна. Во овие времиња, во владејачката доктрина на македонизмот, тоа е единствениот начин да се прогласат за македонски, а потоа да се постават во Скопје. И, личности и симболи кои нема никогаш да бидат отстранети од бугарската историја“
Имено во оваа статија за разобличување на таквата бугарска лажлива пропаганда ќе се послужиме со два примери за најголемиот македонски идеолог од тоа време - Гоце Делчев, за кого денешната официјална бугарска историја и бившиот министер Б. Димитров тврдат оти бил Бугарин.
Во белешките на Ванчо Михајлов (Сто години сегашност - В. Андоновски) може да се прочита една порака која што Михајлов им ја упатува на младите според него "македонски Бугари" од Скопје:
„...Ако младите се подготвени за акција, треба најнапред да го оштетат или целосно да го урнат споменикот на Гоце Делчев во скопскиот парк...“
(Потомците на Гоце Делчев пред неговиот споменик во Градскиот парк во Скопје
До споменикот на Гоце , неговите сестри Тина и Велика 4та и 5та од лево надесно и внуката Лика Чопова последна десно - 1946)
Но зошто одродениот крвник на Македонците - Ванчо Михајлов, кој што до крајот на својот живот не ја призна македонската нација порачал да се оштети или урне споменикот на Гоце Делчев? Затоа што знаел дека Гоце Делчев кој што се борел за Македонија на Македонците не се сметал себеси за Бугарин, туку за етнички Македонец, со јасна македонска национална свест.
До истиот овој заклучок доаѓа и внукот на Гоце Делчев. Во неговите необјавените спомени (откриено од Благојче Андонов) пишувани во седумдесетите години на минатиот век јасно и недвосмислено е напишано за што точно Гоце Делчев се борел и дали имал бугарска или пак македонска национална свест:
„...Гоце кој што со целата своја револуционерна дејност и разбирање фактички допринесе исклучително многу за оформувањето на македонската национална свест, /македонско славјанска, ниту бугарска ниту српска/...“
Од прочитаното погоре разбираме дека Гоце се борел не за Бугари туку за Македонци, а следователно логично заклучуваме дека така и се чувствувал - како Македонец.
Што има на ова да каже бугарската историографија? Што има на ова да каже македонофобот Божидар Димитров? Времето ќе покаже, но повеќе од сигурно е дека оваа вистина нема да ги спречи во нивните обиди за побугарчување на македонските херои, затоа што тие нивни обиди и не се засноваат на вистината, туку на сто пати повторената лага.
Александар Стеванов, објавено и на Македонска Нација
7 comments:
Казава се че е "допринесъл", а не че се е "чувствал" македонец. Гоце Делчев е български офицер от контраразузнаването :-).
СТЕФАН ВЛАХОВ - МИЦОВ ОТКРИВА НОВ ФАЛСИФИКАТ НА БУГАРСКИ ИСТОРИЧАРИ (Време)
Јаворов ревидиран, Делчев побугарчен!
Во бугарските медиуми деновиве „грмна“ веста дека тамошни современи историчари, кои ги „уточниле“ стенограмите на Пејо Јаворов, најголемиот биограф на Гоце Делчев, го откриле „бугарскиот карактер“ на идеологот на македонската револуционерна борба. Професорот д-р Стефан Влахов - Мицов за „Време“ го анализираше „откритието“ на неговите бугарски колеги и еве до какви сознанија дојде. Со навидум ситни преправки, една клучна реченица на Гоце Делчев доби сосема поинаква смисла. Преправката е навистина „малка“. Од технички аспект, само зборот „секое“ станал „бугарско“. Најновиот историски фалсификат е направен во наводното „фототипско“ издание на личните дневници на поетот, подготвено по повод 130-годишнината од неговото раѓање. Со оглед на тоа дека постојат и претходни изданија на дневниците, лесно се докажуваат најновите наивни фалсифукувања на историјата во Бугарија. Најновата ѓурултија ја крена новото фототипно издание „Личните дневници на П. К. Јаворов“ по повод 130-годишнината од раѓањето на бугарскиот поет Пејо Јаворов. Во издание се сместени и куп измислени наслови, како што се „Откриени ајдучките архиви на Јаворов“, во рубриката „Сензационално“ на весникот „Стандард“ од 11 јануари 2008 година и „Непознати стихови и записи на Јаворов“ во весникот „Дневен труд“, од 13 јануари годинава, а пред тоа беа објавени и уште покатегорични написи, како оној: „Гоце Делчев се изјаснувал како Бугарин“. Зошто велам невистинити или неточни наслови? Бидејќи местото каде што е пронајден деветтиот бележник на поетот, не само што отсекогаш било познато, туку и дел од содржината е публикуван уште во времето на триесеттите и четириесеттите години на 20 век. Другиот дел што го засега македонскиот период на Јаворов, е познат од двете изданија на книгата „П. К. Јаворов - летопис за животот и делото“ од Ганка Најденова-Стојанова, роднина на поетот.
(продолжува)
Првото е печатено во 1959 година, а преработено и дополнето во 1966 година. Од 1995 година споменатите бележници се чуваат во Народната библиотека „Св. Кирил и Методиј“ во Софија, па од споредбата се гледа дека тука нема ништо неизвесно и сензационално. Всушност, сензацијата почна пред неколку денови, со помпезната промоција во Народната библиотека на луксузно опремениот том „Личните белешки на П. К. Јаворов“, Софија 2008, во издание на „Захариј Стојанов“. И уште попрецизно, од една фраза на Гоце Делчев прочитана на нов начин, што Јаворов ја запишал во бележникот. Да појасниме: од деветте бележници на поетот два се пишувани со стенографско писмо. Јаворов изучувал стенографија во Пловдивската гимназија само една година. За толкав период може да се усвојат само основните принципи без да се постигне којзнае каква брзина при пишувањето. Поинаку речено, нема посебна разлика дали ќе ги запишувате зборовите стенографски или со обично писмо. Затоа и Јаворов не се обидувал да стенографира разговори за што е потребна брзина и техника, а запишувал одделни фрази, датуми и имиња. Следува логично прашање: Зошто поетот го користи стенографското запишување што не го владеел добро? Одговорот е во содржината на двата бележника. Означениот како Бележник број 4 е воден во периодот од шести јануари до 25 април и од 19 до 25 мај 1903 година, кога Јаворов бил во четите на Гоце Делчев, и потоа на Јане Сандански. Бележникот број 5, пак, го утврдува патувањето на Јаворов до Женева и Париз во 1904 година. Очебијно, Јаворов не сакал белешките да им бидат достапни на оние што во тоа време го одбегнувале, ниту пак на подоцнежните љубопитни погледи. Да не заборавиме дека во тоа време малкумина имале познавања од стенографијата. Многу подоцна, кога потписникот на овие редови активно се занимаваше со стенографија, интересирањата за стенографијата беа особено големи. Но, да се вратам на прочуената фраза на Делчев, запишана од Јаворов на 12 јануари 1903 година. Во досегашната редакција на Ганка Најденова - Стојанова „Летопис. . . . “, 1986 г. стр. 181 таа звучи вака: / Јас: Црното забулено. Дел/ ч/ев ќе го искинам тоа забулено. Ќе огрее сонцето на слободата, не на секое сонце. Јас. . . / Бидејќи Јаворов на повеќе места со стенографски запис ги запишува целите зборови, нивното прочитување не е воопшто тешко. Во контекст на дневната врева што ја покрена бугарската пропаганда изгледа дека проблемот е само во прочитувањето на зборот „секое“, кој според новата редакција е определен како „бугарско“. Практично, бомбата на дневните пропагатори отпорано ја фрли Најденова-Стоилова, а денес тие се држат за фитиљот.
(крај)
И Татарчев, и Даме Груев все са фалшификати. А за въстанието в Одринско, какво означава БМОРК?
Гоце Делчев бил ли е български учител в българско училище?
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/7/79/Gotsedelchev-letter.jpg
Писмо Гоце Делчев до Никола Малешевски: „Отцѣпленията и разцѣпленията никакъ да не ни плашатъ. Действително жалко е, но що можемъ да правимъ, когато си сме българи и всички страдаме отъ една обща болѣсть! Ако тая болѣсть не сѫществуваше въ нашитѣ прадѣди, отъ които е наследство и въ насъ нѣмаше да попаднатъ подъ грозния скиптъръ на турскитѣ султани…"
И Стоичков е бил фудбалер во шпански тим, па тоа не го прави Шпанец :)
Във военното училище в София е бил Гоце Делчев.
Дали се е клел според вас?
Бил е българин, борил се е за Македония. Трябва да го тачим и в България и Македония.
ПС
Изключен е месец преди завършването за участие в социалистически кръжок.
Post a Comment